Monday, April 23, 2012

حضور مهاجران افغانی در مازندران هم ممنوع اعلام شد

شفیعی، مديركل مهاجران و اتباع خارجي استانداري مازندران از ممنوع شدن حضور مهاجران افغاني در اين استان خبر داده است.

به گزارش دانشجونیوز، در ادامه اعلام ممنوعیت های شدید برای مهاجران افغان در ایران، سيد تقي شفيعي صبح امروز در كارگروه ساماندهي اتباع خارجي در آمل با اشاره به اينكه در سال ‌جاري يك مصوبه اولويت‌دار براي خروج اتباع خارجي در مازندران اجرايي شده است، اظهار داشت: بر اساس مصوبه شوراي تامين مازندران و تاييد آن از سوي كارگروه كشوري، مازندران به‌عنوان تنها شهر ممنوع براي حضور اتباع مجاز و غيرمجاز افغاني شناخته شده است.

این خبر درحالی منتشر شده است که برخوردهای غیر انسانی و نژادپرستانه علیه اتباع افغانستان در ایران در ماه های اخیر به شدت مورد انتقاد فعالان حقوق بشر قرار گرفته است.

پیش از این در روز سیزدهم فروردین (سیزده بدر) از ورود افغانستانی ها به برخی مراکز تفریحی جلوگیری شد که اعتراضات بسیاری را برانگیخت.

در همین راستا فروردین ماه سال جاری مسئولان ستاد سفرهای نوروزی در شهر اصفهان در مرکز ایران ورود شهروندان افغان را به "پارک کوهستانی صفه" ممنوع کرده‌ بودند.

شهرداری اصفهان به نقل از احمدرضا شفیعی، مسئول کمیته انتظامی ستاد سفرهای نوروزی این شهر گفته بود که در روز طبیعت یا سیزده به در، برای به گفته او "ایجاد امنیت و تامین رفاه بازدید کننده ها" از ورود افغان‌ها به پارک صفه جلوگیری می شود.

اعلام این تصمیم بحث ها و واکنش های زیادی در فضای مجازی ایجاد کرده است.

شماری از کاربران ایرانی اینترنت اقدام مسئولان را به عنوان عملی "نژاد پرستانه" و "توهینی بی‌سابقه" به شهروندان افغان مقیم ایران به شدت محکوم کرده‌اند. جلوگیری از ورود افغان‌ها به یک پارک عمومی تنها پنج روز پس از آن صورت گرفت که محمود احمدی‌نژاد برای شرکت در سومین جشن جهانی نوروز همراه با رئیسان جمهوری افغانستان و پاکستان به دوشنبه پایتخت تاجیکستان رفته بود..

منتقدان دولت ایران می گویند که تدابیری که برای تشویق مهاجران افغان به بازگشت به کشورشان در نظر گرفته شده است، حقوق و منزلت انسانی آنها را نقض می کند.

 

 



Follow me: http://adf.ly/1587888/whostheadmin

تحريم های آمريکا عليه تامين‌ کنندگان فناوری برای سرکوب در ايران و سوريه

باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، روز دوشنبه گفته است، افراد و شرکت هايی که تکنولوژی و فناوری لازم برای سرکوب مخالفان در اختيار حکومت های ايران و سوريه قرار می دهند، تحريم خواهند شد.

به نوشته رادیو فردا وبه گزارش آسوشيتدپرس، در اين فرمان اجرايی که روز يکشنبه امضا شد، طبقه بندی جديدی از تحريم ها اعلام شده است. در اين فرمان، تنبيه های شديدی عليه آن دسته از افراد و شرکت هایی که زمينه نقض حقوق بشر در ايران و سوريه را تسهيل می کنند، در نظر گرفته شده است.

باراک اوباما خبر تحريم های تازه را در جريان سخنرانی خود در موزه هولوکاست اعلام کرد.

باراک اوباما گفت:«من فرمان اجرايی را امضا کردم که براساس آن تحريم های تازه ای عليه حکومت های ايران و سوريه و کسانی که برای آنها زمينه استفاده از فناوری برای نظارت، کنترل و رديابی و با خشونت هدف قرار دادن شهروندان را مهيا می کنند، اعمال می شود.»

رييس جمهوری آمريکا اضافه کرد: «چنين تکنولوژی و فناوری هايی بايد برای توانمند کردن شهروندان مورد استفاده قرار گيرد، نه سرکوب آنها.»

آقای اوباما همچنين گفت:«اين اقدام يک گام بيشتر در جهت روزی است که خواهد آمد: روز پايان حکومت بشار اسد که با مردم سوريه وحشيانه رفتار کرده است، روزی که مردم سوريه می توانند سرنوشت خود را تعيين کنند.»

طبق اين تحريم دارايی ها و اموال شرکت ها و افرادی که به حکومت های ايران و سوريه در ارسال این نوع فناوری کمک کنند، مسدود خواهد شد و از دريافت روادید برای ورود به آمريکا نيز محروم خواهند شد.

اين تحريم ها همچنين کسانی که هرگونه تجهيزات نظارتی، خدمات سرويس و فناوری برای رديابی افراد، مراقبت و شنود از طريق کامپيوتر و اينترنت در اختيار ايران و سوريه قرار دهند، هدف قرار خواهد داد.

هيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، سال گذشته از شرکت های اينترنتی خواسته بود تا به کشور های «استبدادی» تجهيزات نظارتی نفروشند.

در همین زمینه، خبرگزاری رویترز ماه گذشته گزارش داده بود، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مخابراتی چین با فروش یک سیستم کنترل مخابراتی به ایران، به شنود مکالمات تلفنی و فعالیت‌های رایانه‌ای شهروندان ایران از سوی دولت جمهوری اسلامی کمک کرده است.

طبق این گزارش، فروش این سیستم شنود و کنترل مکالمات و فعالیت‌های اینترنتی، بخشی از یک قرارداد ۱۳۰ میلیون دلاری است که دسامبر ۲۰۱۰، بین شرکت «زد تی ای» چین، دومین شرکت بزرگ مخابراتی در چین، و شرت مخابرات ایران منعقد شده است.

مخالفان و فعالان حقوق بشر در ايران می گويند، در جريان ناآرامی های انتخاباتی سال ۱۳۸۸ در اين کشور نيروهای امنيتی و انتظامی با استفاده از فن اوری اطلاعات، کنترل خطوط تلفن همراه و اينترنت برای سرکوب مخالفان اسفتاده کرده اند.



Follow me: http://adf.ly/1587888/whostheadmin

نرگس محمدی را از بند زنان خارج کردند

تارنمای "ملی-مذهبی" گزارش داده است که نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، که به بند نسوان منتقل شده بود از این بند منتقل شده است.

خانم محمدی که روز شنبه در زنجان بازداشت  و به تهران منتقل شده بود  به بند زنان زندان اوین منتقل شد اما بعد از یک روز وی را از زندان زنان خارج کرده اند.

تا لحظه تنظیم این خبر از مکان جدید نگهداری وی خبر نیست اما احتمالا وی به بند ۲۰۹ اوین که زیر نظر اطلاعات ادراه می شود یا بند دو الف سپاه پاسداران منتقل شده است.

خاطر نشان می شود بهانه بازداشت نرگس محمدی اجرای حکم شش ساله زندان وی است.

لینک مرتبط:

نرگس محمدی بازداشت شد



Follow me: http://adf.ly/1587888/whostheadmin

Taghi Rahmani's Mother (Grandmother): Kids just started crying after they saw th...

Taghi Rahmani's Mother (Grandmother): Kids just started crying after they saw their parents images screened on the BBC TV

مادر تقی رحمانی: «همین الان بچه‌ها عکس پدر و مادرشون رو در تلویزیون بی‌بی‌سی دیدن و دارن گریه می‌کنن...»



Wall Photos
Taghi Rahmani's Mother (Grandmother): Kids just started crying after they saw their parents images screened on the BBC TV

مادر تقی رحمانی: «همین الان بچه‌ها عکس پدر و مادرشون رو در تلویزیون بی‌بی‌سی دیدن و دارن گریه می‌کنن...»



http://adf.ly/1587888/whostheadmin

تجمع اعتراض‌آميز کارگران لوله‌سازی خوزستان

صبح امروز بیش از ٤٠ کارگر کارخانه لوله سازی خوزستان به دلیل عدم دریافت ٢۵ ماه حقوق معوقه و سایر مزایای قانونی خود برای چندمین بار در مقابل استانداری تجمع کردند.

به گزارش ایلنا، دبیر اجرایی خانه کارگر خوزستان با اشاره به اینکه تجمع امروز این کارگران در ادامه تجمع آنان در هفته گذشته در مقابل استانداری بوده است، در خصوص مشکلات این کارگران اظهار کرد: مشکلات کارگران این شرکت با گذشت چند سال هنوز به قوت خود باقی است.

آقایار حسینی افزود: هر چند که تعدادی از کارگران این شرکت بازنشسته شدند، اما تعداد زیادی از کارگران و بازنشستگان بیش از ٢۵ ماه حقوق طلب دارند و سنوات خدمتی آنها نیز پرداخت نشده است.

حسيني خواسته این کارگران را راه‌اندازی مجدد کارخانه لوله سازی عنوان کرد و گفت: کارگران معتقدند که راه‌اندازی خط تولید این کارخانه که مشتریان زیادی در کشور دارد، مهم‌ترین اقدام برای حل مشکل آنهاست.

او با اعلام اینکه امکان استفاده از دفترچه‌های درمانی برای کارگران وجود ندارد افزود: بدهی این کارخانه به سازمان تامین اجتماعی نیز باعث شده تامین اجتماعی از دریافت لیست بیمه امتناع کند .

اين فعال كارگري همچنین با اشاره به اینکه بسیاری از بازنشستگان نیز با اینکه سالهاست بازنشسته شده‌اند سنوات خود را دریافت نکرده‌اند افزود: این کارخانه به جهت بدهی زیاد خود بيش از یکسال است که تعطیل شده است.

او گفت: با وجود اینکه کارخانه غیر فعال است اما با تعمیرات اولیه قابل بهره برداری بوده و امکان تولید وجود دارد.

 



Follow me: http://adf.ly/1587888/whostheadmin

چهار کودک

پرویز داورپناه

برای فرزندان نرگس محمدی و نسرین ستوده، دو مادر زندانی

نرگس محمدی و نسرین ستوده، نام هایی آشنا برای تمام فعالان حقوق بشری به شمار می روند. نرگس و نسرین، جز دفاع از شرف انسانی جرمی مرتکب نشده اند. جرم آنان دفاع از زندانیان سیاسی و کودکان خیابانی وتلاش در جهت گسترش عدالت در نظام قضایی بوده است. تلاش های این دو زن شایسته تقدیر است نه مجازات. این وظیفه ماست که با جدیت مطالبات محمدی وستوده را پیگیری کنیم.

مادر نرگس محمدی گفته است: نرگس از چند ماه پیش به زنجان آمده بود و با ما زندگی می کرد. به او گفته بودند حق نداری در تهران زندگی کنی و باید بروی زنجان. علی و کیانا دو بچه دوقلوی نرگس پیش من هستند. من هم که سن بالایی دارم ٦٣ سال ام است و ناراحتی اعصاب و افسردگی دارم و نگه داشتن این دو بچه برای من خیلی سخت است. آن هم بچه هایی به شدت باهوش که متوجه بردن مادرشان هم شده اند و به شدت بی تابی میکنند.

نسرین ستوده و فرزندانش مهراوه و نیما نیز سرنوشت مشابه ای دارند. نسرین زنی است بسیار باشهامت که حقایق رابدون ترس ووحشت بیان می کند وجانب حق را می گیرد. در کحای دنیا سابقه دارد که با وکیل دادگستری اینگونه رفتارغیرانسانی داشته باشند.

آیا زندانی کردن زنان مدافع حقوق بشربه اتهام فعالیتهای سیاسی با توجه به فرهنگ انسانی که بر حمایت ویژه جامعه از زنان و مادران و مدارای بیشتر با آنان تاکید دارد، موجب نا رضایتی عمومی از اینگونه اقدامات نخواهد شد. قطعا اجرای احکام سنگین زندان تعزیری نرگس محمدی، مادر علی و کیانا و نسرین ستوده مادر مهراوه و نیما حامیان حقوق بشر در ایران، هزنیه های زیادی برای نظام ایجاد می کند. زندانی کردن این دو زن با توجه به اینکه آنان سرپرست چهار فرزند خردسال خود می باشد، بهیچوجه قابل توجیه نیست و این چهار کودک به سمبل مظلومیت معترضان در رسانه های جهانی تبدیل شده اند.

خانم محمدی که شش سال حبس وی از سوی دادگاه تجدید نظر تایید شده است بارها بر قانونی بودن فعالیت های خود در حوزه حقوق بشر تاکید کرده و این حکم زندان را غیر قانونی دانسته است. تقی رحمانی همسر نرگس محمدی نزدیک به ١۵ سال از عمر ۵٢ ساله خود را در زندان های جمهوری اسلامی گذرانده است و تا کنون در برابر فشارها و تهدید ها و زندان های جمهوری اسلامی تسلیم نشده است. نرگس محمدی به رغم خروج تقی رحمانی از کشور ترجیح داد برای دفاع از آرمان های حقوق بشری در ایران بماند. وی از رفتن به خارج از کشور منصرف شد و اقامت وی در زنجان نیز تحت فشار وزارت اطلاعات و به نوعی تبعید اجباری بوده است. فرزندان دوقلو ی ۶ ساله او در حال حاضر باید به دلیل فشارهای امنیتی زندگی بدون حضور پدر و مادر را تجربه کنند.

سازمان عفو بین الملل روز اول فروردین ماه ١٣٩١ خواستار لغو حکم ٦ سال حبس نرگس محمدی شد. این سازمان با ”غير عادلانه“ خواندن حکم ٦ سال حبس نرگس محمدي، نايب رئيس کانون مدافعان حقوق بشر، از دولت ایران خواسته است که اين حکم را لغو کند. عفو بین الملل می نویسد که اگر خانم محمدی برای گذراندن اين محکوميت به زندان برود، يک زندانی سياسی خواهد بود.

نسرین ستوده نیزنامی آشنا برای تمام فعالان زن بشمار می رود. نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال اجتماعی است. او عضو کانون مدافعان حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، و انجمن حمایت از کودکان بوده و وکالت پرونده‌های بسیاری از فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانی ِ کودک آزاری و کودکان در معرض اعدام را برعهده داشته‌است. خانم ستوده در سال ١٣٧٣ با رضا خندان ازدواج می کند و هم اکنون دارای دو فرزند به نام مهراوه و نیما می باشد... او می گوید که «ناامنی روانی از طرف بچه هایی است که عقل شان می رسد. از نظر نیما نگران نیستم اما دخترم کمی از این بحث ها می ترسد و طبیعی است وقتی بحث بازداشت و این مسائل پیش میاید احساس ناامنی می کند واین خطر را حس می کند.»

نسرین ستوده گفته است: «کم کم من گرایش پیدا کردم به اینکه باید راجع به حقوق خودم صحبت بکنم. بنابراین وقتی شروع کردم به موضوع زنان، اول همه همکاران مرد من با تعجب من را نگاه می کردند. برای اینکه همه از من یک تصور چریکی و سیاسی داشتند. گاهی حتا مسخره می کردند. یعنی دوستان درجه یک هرگز برخورد تمسخر آمیز نداشتند. چون ما شناخت داشتیم از هم بنابراین سعی می کردند گوش دهند. ولی من می دیدم که تمام سیاسی ها ادبی ها و و فعالینی که یک درجه از من دورتر بودند به خودشان جرات می دادند که این حرف ها را مسخره بکنند. حتا بسیاری از زنان به من می گفتند که بی خود دنبال این حرفها رفتی، اگر دموکراسی تحقق پیدا بکند، حقوق زنان متحقق خواهد شد. من به آنها جوابم این بود که اگر حقوق زنان تحقق پیدا بکند حتما دموکراسی به جامعه می آید.»

نرگس محمدی گفته است که «زندگی من یک نمونه از زندگی آزاد مردان و آزاد زنان ایرانیست که برای دموکراسی و حقوق بشر یکصد سال است که مبارزه می کنند و من قطره ای از این دریای خروشان و با عظمت هستم. ملت ایران، ملتی مسالمت جو و متنفر از جنگ و خشونت است. ملتی که می خواهد دموکراسی را با شیوه و مَنشی انسانی، مدنی و مسالمت جویانه در کشور خود محقق سازد نه با جنگ، خشونت و انسان کشی. و من اطمینان به پیروزی ملت خود دارم. حقوق بشر یک معیار بین المللی و در بالای تمام معیارهای ملی است. برای تحقق حقوق بشر در جهان، ما به عنوان مدافعان حقوق بشر یک تکلیف و وظیفه ای بر عهده داریم و شما نمایندگان ملتها وظیفه ای بیشتر و دشوارتر. نماینده یک ملت چه در اروپا و آمریکا و چه در افغانستان و عراق باید مراقب حقوق بشر در هر سرزمینی و برای هر ملتی باشند. از این منظر حقوق بشر راه را برای گفتگوی بین المللی حقوق بشر باز کرده است که دخالت به شمار نمی آید. من به عنوان یک انسان از اعضای خانواده بزرگ انسانها، موظف به دیده بانی حقوق بشر در سرزمین خود و هر کشوری هستم و شما به عنوان نمایندگان یک ملت نه تنها موظف به دیده بانی هستید بلکه به عنوان بخشی از قدرت سیاسی باید از قربانی شدن حقوق بشر در پای مصلحت معاملات اقتصادی- سیاسی بین دولتهای کشورها جلوگیری کنید و اصل بنیادین مشروعیت ملی و بین المللی خود را بر پایه حقوق بشر بنا نهید.»

نرگس محمدی از وضعیت پیش آمده برای خود ابراز نگرانی کرد و گفت:

«نمی دانم چگونه باید از کودکان خود مراقبت کنم و نمی دانم که آیا کسی درقبال به خطرانداختن سلامت جسم و روح من و ٢ فرزند خردسالم احساس مسئولیت میکند یا جان زندانیان سیاسی و خانواده آنها برای آقایان اهمیتی ندارد؟»

خانم محمدی با تاکید بر اینکه او مجرم نیست که تقاضای عفو کند، گفت:

«من مجرم نیستم، هیچ گناهی نکردم که درخواست عفو کنم. من هیچ حرکت مسلحانه، غیرقانونی، براندازانه و مخفیانه انجام نداده ام. اتفاقا از نظر من فعالیت تک تک اعضای کانون در راستای ارتقاء حقوق بشر بوده که از این لحاظ باعث سر بلندی نظام بوده است. ما مستحق این احکام سنگین نیستیم. من ایمان دارم که هر چه کرده ام با نیت خیر و صلاح برای کشورم بوده است و به عملکردم افتخار می کنم و می دانم ما که روانه زندان شویم شهروندان آزادی خواه دیگری وجود دارند که راهمان را ادامه دهند.»

یکی از همکاران نسرین ستوده گفته است: «نسرین ستوده همواره کارش در چارچوب قوانین موجود بود. من به یاد دارم که او مرتب از ورود به مسائل سیاسی انجمن را منع می کرد و صرفا اصلاح قوانین را درخواست می کرد. وقتی ما کار برای بچه های کودکان کار در دروازه غار را آغاز کردیم، نسرین ستوده از همان ابتدا مجانی و بدون هیچ چشمداشتی به بچه های دروازه غار که مشکلات حقوقی بسیار داشتند، مشاوره های حقوقی می داد. برای همین است که امروز این کودکان کار دروازه غار در انتظار و چشم به راهش هستند. نسرین ستوده آنقدر پرونده های مختلف در رابطه با همین کودکان کار داشت که من گاهی به او می گفتم چرا دفتر وکالت گرفته چون او عمدتا پرونده های حقوقی داشت که رایگان انجام می داد، از پرونده ها و مشاوره های حقوقی به کودکان کار، تا بچه های اعدامی زیر ۱۸سال تا بقیه پرونده های فعالان مدنی و جنبش زنان و...»

نسرین ستوده در اکتبر ٢٠١١ از سر کردن چادر امتناع ورزید. در عوض مسؤولان زندان نیز او را به مدت ۳ هفته از ملاقات هفتگی محروم کردند. نسرین ستوده در نامه ای به پسر ٤  ساله اش نیما و دختر ۱۱ ساله اش مهراوه دلایل امتناع خود را توضیح داده است: "از اينکه ماههاست شما را در آغوش نکشیده ام رنج می کشم. امروز مسؤولان زندان مرا مجبور کردند چادر به سر کنم. من این را قبول نکردم، چون نمی خواستم که فرزندانم فکر کنند که من تحت فشارهای روانی تحقیرآمیز قرار دارم. نمی خواهم فرزندانم فکر کنند که دیگران می توانند با زیر پا گذاشتن قانون، هر چیز ناعادلانه ای را تحمیل کنند."

نسرین ستوده تاکنون سه بار علیه شرایط حبس اش اعتصاب غذا کرده.است. او در مارس ۲۰۱۱ جایزه "آوارد" را به خاطر پای بندی اش به دفاع از آزادی به خود اختصاص داد. در آن زمان نامه دیگری برای دخترش مهراوه نوشت: "من وکالت پرونده های مشکلی را برعهده داشته ام و همچنان نیز به خاطر رعایت حقوق مردم، ازجمله فرزندانم، چنین پرونده هایی را به عهده خواهم گرفت. من مطمئنم که رنج های خانواده ام و خانواده های موکلانم طی سال های اخیر بیهوده نخواهد بود. عدالت خواهد آمد، درست در زمانی که همه امید را ازدست داده اند. عدالت خواهد آمد، من مطمئنم."

نرگس محمدی و نسرین ستوده که سرنوشت مشابه ای پیدا کرده اند از شجاع ترین و صریح ترین مدافعان حقوق بشر در ایران هستند. وظیفه فوری تمام نیروها و سازمان های میهن دوست و آزادی خواه ایران مبارزه برای نجات جان همه ی زندانیان سیاسی و برپایی نهضتی وسیع، ملی، و بین المللی، برای آزادی آنان است.



Follow me: http://adf.ly/1587888/whostheadmin

Kultur-News vom 23. April 2012

Persian Piano Music by Pejman Akbarzadeh, Amsterdam Concert Hall, April 2012 Avantgarde der iranischen Musik experimentiert Art Dubai: Eine neue Welt der Kunst  Iranische Kunst: Das subtile Mittel Ironie Es geht alles um Veränderung: Momentaufnahmen aus der Teheraner Kunstszene  Ausstellung in Toronto: Gender and Exposure in Contemporary Iranian Photography  Café Honar geschlossen: Vom Verschwinden bedeutender Lesecafés [...]

http://adf.ly/1587888/whostheadmin